ترکیه کشوری که همه دنیا آن را مسلمان خطاب می کنند واین در حالی است که وقتی وارد این کشور می شوی شبیه هر چیز هست جز یک کشور مسلمان.اگر چه اول باید تعیین کرد که یک کشور مسلمان باید چه معیارهایی داشته باشد ولی خوب حداقل این مسئله برای من گنگ است که داریم در مورد کشوری صحبت می کنیم که مصرف سالیانه الکل آن 1.87 لیتردر سال است(هر چند در لیست ارائه شده سازمان جهانی بهداشت فاصله چندانی بین ترکیه که مصرف مشروبات الکلی درآن آزاد است و ایرانی که ممنوع است دیده نمی شود ولی این را هم در نظر بگیرید که اکثر مشروبات موجود در ایران از یک کارخانه بسیار بزرگ در مرز بین ایران وترکیه به ایران و کشور آذربایجان قاچاق می شود)داریم از کشوری صحبت می کنیم که به خاطر خیانتی که آتاترک برآن روا داشت و در پی آن قادر به خواندن قرآن نیستند داریم از کشوری حرف می زنیم که سازنده ی فیلم های پورنو است .حتما جواب تمام این ابهامات یک جمله است و آن جدایی دین از سیاست.
اگر اطلاعات سیاسی تان در حد اخبارهای صدا و سیمای ایران هم باشد حتما متوجه تغییر رویکرد دولت ترکیه درامور سیاسی شده اید که نمی خواهم به آنها اشاره کنم اما همین دوست سال های نه چندان دور ایران(نه به اون شوری شور) مدتی است که در عرصه ی سینما هم نیز ساز مخالف می زند.درحالی که هالیوود برای نشان دادن محیط های اسلامی ونمادها وفرهنگ های اسلامی از دبی وپاکستان وعراق گرفته تا افغانستان و مراکش چنگ می زند تا پروژه اسلام هراسی(Islamophobia) را پیش ببرد گویاهم اکنون ترکیه لائیک این مسئولیت را برعهده گرفته است.دراین روزها ترکیه میزبان بازیگران و کارگردانان مشهور دنیا است.آرگو- فصل کرگدن- جیمز باند وتیکن2 تنها بخشی از فیلم هایی هستند که بعضی از پلان های آنها در گوشه کنارترکیه تا خود استانبول فیلمبرداری شده است.آرگو به کارگردانی بن افلک و فصل کرگدن فیلمی از بهمن قبادی دو فیلم ضد ایرانی هستند که صرفا به دلیل شباهت ساختمانها و فضای شهری با ایران استفاده شده است اما دو فیلم دیگر در راستای همان پروژه ی اسلام هراسی از ترکیه به عنوان یک نماد کشور اسلامی استفاده شده است.ترکیه در سال های اخیر با یک تغییر رویکرد فرهنگی مواجه شده است این کشور اگرچه در ساخت فیلم های سینمایی حرف های زیادی برای گفتن ندارد ولی این تغییر روش را در سریال های چند سال اخیر آن که بعضا با استقبال هم مواجه شده است می بینید.اگر ترکیه در گذشته به فکر ساخت سریال هایی با موازین اسلامی وقرآنی بود اما با تغییری ناگهانی در حال ساخت سریال هایی است که در آن تبلیغ سبک زندگی غربی به وفور دیده می شوداست. اگر در گذشته ترکیه سریالی همچون کلید اسرار را می ساخت امروزه همان کشور با دیدگاهی کاملا متفاوت سریال ایزل وعشق ممنوع رامی سازد.سریال هایی که بر اساس سه اصل پول – عشق و خیانت ساخته می شوند.به طور مثال در سریال عشق ممنوع که از شبکه های ماهواره ای هم پخش شد هر بیننده ای که آن را دیده باشد آن را یک سریال عاشقانه می داند ولی در این سریال غرب زدگی در آن موج می زند در این اثر به روابط سیاسی بسیار توجه شده است از روابط کاری شرکت عدنان با کشور آذربایجان گرفته تا حضور مهند در تهران.اما اصل بهره وری از هنر در سیاست در این سریال در قبال کشور فرانسه دیده می شود.استفاده از شخصیت لمیز خانم که به اسم فرانسوی مادمازل در این سریال معرفی شده است که بهانه ی خوبی به کارگردان و نویسنده داده است تا به کمک آن مانور بیشتری بر روی این کشور بدهند.استفاده از زبان فرانسوی در سریال وسفرهای متعدد به فرانسه و همچنین استفاده از نماد های کشور فرانسه تنها گوشه ای از خوش خدمتی این سریال در قبال فرانسه است.حال با کمی بررسی ابتدایی علت اینکه چرا عوامل این سریال خواستار توجه زیادی به کشور فرانسه شده اند به روشنی پیدا می شود.به نوعی می توان گفت که فرانسه تنها کشوری است که مخالف پیوستن کامل ترکیه به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو)است.حال ترکیه سعی داشت با ساخت این سریال به غرب و به خصوص فرانسه این تضمین را دهد که با آنکه کشوری مسلمان هستیم اما سبک زندگی ما در راستای فرهنگ شماست نه در تضاد با شما.
در حالی که حتی کشوری همچون ترکیه نیز از سینما برای دستیابی به خواسته های خود استفاده می کنند کسانی در ایران از اصطلاحاتی همچون هنر برای هنر دم می زنند.
گویا از این پس باید منتظرحضور بیشتر بازیگران سرشناس هالیوود در ترکیه باشیم آنچه مشخص است این است که ترکیه در شروع یک دوره جدیدی است.از تغییرات 180 درجه ای این کشور در مناسبات سیاسی تا استفاده ای متفاوت از هنر و سینما.این کشور برای رسیدن به همان حکومت عالی عثمانی حاضر است هر کاری بکند حاضر است از بسیاری از خط قرمز های دینی و اجتماعی عبور کند.
نظرات شما عزیزان:
اشکان مطمئنی خودتی؟
یخورده بهترتر مشخص کنین کی نوشته خو
آمار
وب سایت: